Eind 2016 begeleidde ik de uitvaart van een bijzondere, karakteristieke vrouw.
Dit kwam zeker ook naar voren tijdens de dag van het afscheid.
Mevrouw lag op een baarplank in een wade van stof die zij zelf tijdens een vakantie had gekocht, bedekt met bloemen die voor haar waren meegenomen.

Milieubewust als ze was, spaarde ze bruikbaar papier dat ze in een bepaald formaat knipte om te gebruiken als kladpapier, voor notities en boodschappenlijstjes.
Zo knipte ze bijvoorbeeld de blanco stukken papier van de enveloppen waarin zij post ontving. Gedurende de jaren had zich een aardige stapel gevormd.

Één van haar uitvaartwensen was dat aanwezigen haar iets zouden meegeven in het graf.

Bij de ingang stond haar foto en brandden kaarsen.
Verder lagen daar ook haar eigen recycle-papiertjes bij haar eigen mandje met pennen die door veel mensen werden herkend. Iedereen werd bij aankomst gevraagd om een gedachte of wens te noteren om deze later bij deze bijzondere vrouw, tijdens de laatste groet, achter te laten in haar graf.

En sindsdien, knip ik ook het bruikbare papier van enveloppen, als notitiepapier en denk ik bijna dagelijks even aan deze bijzondere mevrouw…