Als ik langs C&A loop gaan mijn gedachten even terug…

Ruim een jaar geleden werd ik gebeld door bekenden die ik al eerder had bijgestaan. Nu was de andere vader overleden, corona gaf het laatste zetje.

Vanwege deze besmetting konden we de laatste verzorging niet zelf doen.

Meneer had last van dementie en woonde op een gesloten afdeling van een zorginstelling. Zoals ik vaker hoor, raakte daar van alles kwijt doordat medebewoners dingen meenemen omdat “het van hen is”. Hierdoor had hij geen fatsoenlijk pak meer terwijl zijn familie hem daarin graag nog één keer zou zien.

Met zijn zoon en schoondochter sprak ik de volgende dag af, vroeg id ochtend voor C&A. Als één van de eerste klanten van die dag, kwamen ze de winkel uit. Ik nam het pak van ze aan om over te brengen naar het uitvaartcentrum waarnaar meneer inmiddels was overgebracht en zou worden verzorgd.

En wat zag hij er mooi uit; gewassen, geschoren en in zijn nieuwe blauwe pak met een dieprode stropdas…